Belize

Terwijl Bullion met Avalon Emerson aan haar tweede album schrijft, bracht hij ook zijn nieuwe solo-album uit. 100% solo is het niet, hij werkte samen met Panda Bear, Carly Rae Jepsen, en bovenal, Charlotte Adigéry.

Hat stands and watches / city shapes and river banks
(x2)

Zijn eerste plaat zette Bullion in 2007 gratis online, een instrumentale tape waarop hij Donuts van Dilla met Pet Sounds van The Beach Boys mixte. Op Myspace leek het toen alsof iedereen het over deze mixtape had.

Laatst vroeg ik een leerling uit de tweede welke muziek ze aan het luisteren was, antwoordde ze Mitski en MF Doom enzo. Eind 2020 overleed Doom, maar twee jaar later was hij postuum te horen op Belize van Black Thought. Hun verses zijn scherp, maar de beat is alles, en voert terug op Bullion, op Jay Dee, op The Beach Boys - een sixties-loop zonder einde.

away from you-ou-ou (…)

Een beetje last-minute, maar aanstaande donderdag en vrijdag speelt Billy Bultheel (hij werkte eerder met Patrick Belaga, Ivan Cheng, CEM, Anne Imhof) zijn stuk The Thief’s Journal in de Thomaskerk. Als je kunt (en van metal houdt) moet je gaan. Ook opent komend weekend in De Brakke Grond de tentoonstelling Neighbouring frequencies met goede gratis geluidskunst.

Vorige week speelde Stacks, twee broers uit Antwerpen, op een Knekelhuis-avond in Garage Noord (eerlijk, Garage met die nieuwe kas, op een zomeravond, kan niet beter). Mark Knekelhuis ontmoette ik ooit aan een meertje in Olganitz, waar hij vertelde hoe hij ooit op een rave in de Braziliaanse jungle belandde, en daar plotsklaps van radicaal veganistische punker in een raver transformeerde. Eerder (of later) had ik hem eens zien draaien op zijn eigen avond in Canvas, waar hij The Smiths draaide voor (of na) een concert van Innergaze, de band van Aurora Halal en Steve Summers. Enfin, Aurora Halal was ook bij de show Stacks, we spraken over die avond in Canvas, en ik besefte weer hoe goed die avond was, hoe goed Innergaze was, en hoe goed deze videoclip.

Of de gedroomde indie-revival al begonnen is weet ik niet, maar de release van Cindy Lee’s Diamond Jubilee was in ieder geval een indie moment. Uit het niets stond het album op youtube, gevolgd door de hoogste pitchfork-score sinds Fiona Apple. Een online indie-hit alsof het weer de myspace-dagen van 2009 (Washed Out, Dirty Projectors, Bat for Lashes) waren. De muziek van Cindy Lee echoot Connan Mockasin en ze hebben meer gemeen: waar Connan Mockasin ooit plots stopte met optreden (jammer, want hij was heel goed), speelde Cindy Lee een paar weken terug ineens hun laatste show, Meaghan Garvey schreef een goed stuk over de psychedelische drag-show die avond.

Nog een videoclip! Van Devon Rexi, de band van Nushin Naini en Nic Mauskovic uit Amsterdam, met een beetje Bela Lugosi’s dead, dub, post-punk, no-wave, en niet echt liedjes want ze zijn groove people.

Steve Albini is dood, ik kende zijn muziek nauwelijks en las in een nagedachtenis dat hij producer was voor PJ Harvey, Nirvana, The Pixies, Joanna Newsom (Ys) en Off you van The Breeders, een perfecte y2k mtv grunge ballad.